In de Naam van Allaah de Meest Barmhartige de Meest Genadevolle,
Wederom, zoals de Soennah van Allaah gaat heeft Hij een van onze geliefde Nederlandse mujahideen tot zich genomen. Het gaat om niemand minder dan de nederige faaris van Allaah, de ijverige zoeker van de slagvelden, Abu Talha al-Khorasani al-Maghribi al-Hollandi. Abu Talha is een Marokkaanse broeder uit de stad Chafchaouen en is opgegroeid in de regio van Den Haag. Op zondag 1 juni heeft Allaah hem tot zich genomen als een martelaar (zoals we hem beschouwen en het Eindoordeel is bij Allaah) en hij is 26 jaar oud geworden.
Allaah de Verhevene zegt in de Qur’aan (interpretatie):
“Opdat hij de martelaren onder jullie (tot Zich) neemt…”
De ogen tranen en het hart huilt bloed om het verlies van onze broeder Abu Talha. Bij Allaah wij zijn diegene die hem hebben verloren en hij is diegene die haar heeft gewonnen. Broeder Abu Talha zocht haar op in het jaar 2009 in Somalië, maar Allaah besloot dat hij en zijn broeders in Kenia gearresteerd zouden worden. Na een kort gevangenschap in de gevangenis TA Vucht (lees: leeuwenkooi) was het dan ook de broeder Mohammed B (Abu Zubair) die een gedicht toewijdde aan onze Keniagangers en hen opriep om geduldig te zijn op dit pad. Hun gevangenschap in Vucht heeft hen alleen nog sterker en nog vastberadener gemaakt op dit pad. Het is dan ook niet gek dat Abu Talha inmiddels de tweede martelaar van de “Keniagangers” is. De derde is nog steeds op zoek is naar het martelaarschap in Shaam.
Abu Talha liet zich niet afleiden van zijn doel en ging door met het zoeken naar haar, hij was vastberaden om haar te vinden. Twee jaar na zijn gevangenschap in Kenia, bood Allaah hem in 2011 een uitweg naar één van de fronten van de jihad om samen met zijn broeders in Afghanistan te strijden. In Afghanistan was hij onder de hoede van niemand minder dan onze geliefde shaykh en martelaar, Shaykh Khalid al-Husaynan. Hij was daar ook bevriend met de gebroeders Abu Ibraheem en Abu Adam al-Almani (voormalige Studio Jundullah) en de mujahid die in 2012 bevrijd werd uit de Banu gevangenis, ‘Adnan Rashid ( TTP). Abu Talha streed voor bijna drie jaar in Afghanistan, maar Allaah besloot dat ook daar hij haar niet zou vinden. Onze broeder hoorde de oproep van de moslims in Syrië en hij herdacht de woorden van de profeet Muhammed – vrede zij met hem: “ Haast jullie naar Shaam”. Broeder Abu Talha nam zijn voorbereidingen en het was dan ook eind 2013 dat hij zich aansloot bij de mujahideen van Shaam.
Vele broeders zullen het beseffen en andere weer niet, maar de metgezel van de profeet Musab ibn ‘Umair heeft het martelaarschap verkregen. Een ieder die Abu Talha vanaf zijn eerste momenten heeft meegemaakt toen hij de islaam is gaan praktiseren tot aan zijn laatste momenten, weet dat de broeder vele vergelijkingen had met de metgezel Musab ibn ‘Umair. Deze nobele rijke metgezel stond bekend om het feit dat voordat hij de islaam praktiseerde hij altijd in het bezit was van de mooiste kledij en rondliep met de duurste schoenen en waar hij liep rook je de beste parfum geur. De vrouwen van Mekka wensten allemaal te huwen met Musab ibn ‘Umair vanwege zijn mooie innerlijke en uiterlijke schoonheid. Hij werd de meest charmante man van Mekka genoemd. Hij werd daarnaast het spiegelbeeld van de profeet Muhammed – vrede zij met hem – genoemd vanwege zijn karakter en aanbiddingen die hij trachtte te verrichten.
Musab ibn ‘Umair had een zeer zacht karakter en een zoete tong en een uitmuntend karakter. Tijdens de veldslag van Uhud nam hij de banier waarop de shahada geschreven stond in zijn ene hand, terwijl hij met zijn andere hand zijn zwaard liet kennismaken met de nekken van de mushrikeen, totdat hij het martelaarschap verkreeg. Na deze veldslag stond de profeet – vrede zij met hem – bij het lichaam van Musab ibn ‘Umair en zag deze nobele metgezel, die eens in het bezit was van de duurste kledij en een enorme aanzien genoot onder de mensen, als martelaar liggend op de grond. En hij reciteerde dan ook de Aya uit de Qur’aan (interpretatie:):
“En onder de gelovigen, zijn er mannen die trouw zijn gebleven aan het verbond dat zij met Allaah hebben afgesloten…” [al-Ahzab:23]
Hoe verbaast was de profeet Muhammed – vrede zij met hem – toen ze een stukje stof hadden gevonden in zijn huis om hem mee te begraven. Wanneer dit stukje stof over zijn hoofd werd gezet, waren zijn voeten zichtbaar en wanneer zijn voeten werden bedekt, was zijn hoofd zichtbaar. Zie hier de nobele metgezel die alles van de dunya had, waar vele mensen naar verlangen en dit alles voor de islaam heeft verlaten.
Moge Allaah je begenadigen o Abu Talha, jij was het die voor je islaam en na je islaam altijd rondliep met de duurste, mooiste en beste kleding. Je was altijd diegene met de nieuwste en de lekkerste parfum. Je was een zeer hoffelijk en een echte mannelijke broeder. Je verzorgde jezelf altijd optimaal. En hoe kan het ook anders, “Allaah is mooi en hij houdt van schoonheid.” En het was jíj die een enorme fitnah was voor de vrouwen en vele huwelijksaanzoeken kreeg.
Toen ik jou na een periode niet meer met de duurste merkkleding zag rondlopen en je alleen nog maar te zien was in islamitische kledij, vroeg ik aan je wat de reden hiervan was. Je antwoordde mij dat deze islamitische kledij jou hijaab is en dat wellicht hierdoor de vrouwen minder aandacht voor jou zouden krijgen. Wanneer wij in een woonkamer zaten en aan het lachen waren, was jíj het die altijd stil was en met een glimlach naar je broeders keek terwijl je tong bezig was met het gedenken van onze Schepper. Je sprak weinig, maar wanneer je sprak was het kort en krachtig en werd jouw woord altijd aangenomen. Je grapte weinig, maar wanneer je een grap maakte was het altijd een waarachtige grap waar iedereen om moest lachen.
En desondanks was je heel erg aanwezig onder de broeders en was er geen bijeenkomst waar jij aanwezig was, of het was een gezegende bijeenkomst. Nooit heb ik jou betrapt op onzinnige gepraat noch op een laster of roddel. Je gedragscode was uitmuntend en iedereen verbaasde zich over jouw karakter. Wanneer we in jouw aanwezigheid waren, ya Abu Talha, dan voelden wij ons zo klein en beseften wij ons dat we in vergelijking met jou kiezelsteentjes zijn naast een grote berg. Elke keer wanneer je ons groette keek je ons diep in onze ogen aan terwijl je onze hand strak vasthield en zei je: “As-Salamu ‘Alijkum broeder, hoe gaat het met jou? Hoe gaat het met je imaan? Hoe gaat het met je hart? Is je hart tot rust? Hoe gaat het met je familie? En wanneer wij je dan antwoordden zei je; “Alhamdullaah dan ben ik ook gerust.” En wanneer wij jou vroegen hoe het met je ging antwoordden je altijd met; “Alhamdullaah, ik mag niet klagen.” Waar zullen we ooit nog een broeder zoals jou vinden, o Abu Talha?
Iedereen getuigt over Abu Talha dat hij een ware held was en Allaah is diegene met het Eindoordeel. Hij streed als een heldhaftige leeuw en toonde geen angst voor de vijand. Hij was het die zijn tong altijd nat hield met het gedenken van Allaah tijdens het ontmoeten van de vijand. Toen Shaykh Najjaar (Een belangerijke industrie gebied in Aleppo) dreigde te vallen, haastte hij zich met zijn broeders om dit front te verdedigen. Onze geliefde broeder werd door een tank beschoten, waarna hij geraakt werd door scherven. Zijn beide benen waren gebroken en hij had vele wonden die veroorzaakt waren door scherven in zijn benen en armen. Zijn elleboog van zijn rechterarm was onherstelbaar beschadigd en toen zijn broeders hem optilde en hem wegdroegen herhaalde hij keer op keer de woorden jegens hen: “ Moge Allaah jullie belonen broeders, moge Allaah jullie belonen broeders.” Zelfs in de heetst van de strijd en in een roes van enorme pijn, toonde hij zijn uitmuntende karakter en toonde hij dankbaarheid jegens zijn broeders.
Ik bezocht hem een aantal keren in het ziekenhuis. Hij zag er goed uit en was goed aan het herstellen. Hij sprak zoals hij altijd gesproken had, was ongeacht zijn wonden nog altijd de gastheer die hij altijd geweest was en zijn bekende glimlach was nog steeds niet verdwenen van zijn gezicht. Hij sprak over zijn herstelperiode en dat hij voortaan met zijn linkerhand zou gaan schieten. Bij Allaah de broeder was ambitieus. Hij gaf, in het ziekenhuis, te kennen dat hij zeer tevreden was over zijn hoogzwangere vrouw en dat zij geduldig was met het zijn jihaad en dat zij nog geduldiger was met zijn verwondingen. Er was geen teken te zien dat de broeder aan zijn verwondingen zou overlijden. Een aantal dagen na mijn laatste bezoek aan onze martelaar, begunstigde Allaah de Verhevene mij met een enorm mooie droom.
In mijn droom kwam de Nederlandse martelaar Abu Faaris, wiens echte naam Chahied is en met wie hij naar Afghanistan reisde maar in tegenstelling tot Abu Talha gevangen werd genomen in Pakistan, vanuit het Paradijs terug naar de dunya om een bruiloft van een muhajir bij te wonen. Na het zien van deze droom, besefte ik mij dat dit betekent dat zeer binnenkort er een martelaar zou vallen bij de Nederlandse muhajireen en dat de dood van deze martelaar een bruiloft voor hem zal zijn. Enkele dagen later kwam het nieuws tot ons dat Abu Talha reeds het martelaarschap verkregen had.
Hij vond haar niet in Somalië, noch vond hij haar in Afghanistan. Allaah besloot dat hij de shahada en de Hoor al-Ayn zou vinden in het gezegende land van Shaam! “Als er ogen zijn die wensen te tranen en kelen die vol wensen te lopen. Hier hebben jullie Sohaib. Stijg mijn geliefde broeder, stijg naar hetgeen jou is beloofd, waar jij naar werkte en verlangde. Jij hebt Pad betreden dat geplaveid is met het bloed van degenen die jou voor zijn gegaan. De gloed van de ondergaande avondzon zal het zand op jouw graf verlichten, maar geen oog ziet wat jij zult zien.”
shaamexclusive 